"De staat Nieuw-Caledonië, als die al zou bestaan, zou slechts een Franse territoriale gemeenschap zijn, zonder enige soevereiniteit."

Op 12 juli werd in Bougival (Yvelines) een "ontwerpovereenkomst over de toekomst van Nieuw-Caledonië" ondertekend. Het Kanak en Socialistisch Nationaal Bevrijdingsfront (FLNKS) was van plan een schriftelijke basis te verkrijgen om aan zijn autoriteiten voor te leggen. De mediahype rond deze ondertekening contrasteert met de standpunten van de voorzitter van de FLNKS en de Caledonische Unie, die hun afwijzing van de tekst uitten. Het congres van de FLNKS zal op 9 augustus een besluit nemen. De regering kondigde desalniettemin op 30 juli de bijeenroeping aan van een commissie die de teksten zal opstellen. De staat lijkt bereid om door te gaan bij gebrek aan consensus met de separatisten, wat de vraag oproept wat dit woord eigenlijk betekent.

Het project is gebaseerd op de erkenning van een eenvoudige " Kanak-identiteit " binnen een "Caledonisch volk" dat politiek subject van zelfbeschikking zou worden. Dit zou resulteren in de uitwissing van het recht op dekolonisatie dat het Kanak-volk volgens het internationaal recht toekomt, en zou worden gereduceerd tot een inheems cultureel bestaan binnen een niet-inheemse natiestaat. De tekst maakt geen melding van de expliciete erkenning van het Kanak-volk, noch van de naam Kanaky, zelfs niet verbonden aan Nieuw-Caledonië, noch van de Kanak-vlag, wat de asymmetrie van de concessies benadrukt.

Dit project maakt geen deel uit van een logica van externe dekolonisatie, maar van integratie in de Republiek via een status van interne autonomie. Het verwijst naar Resolutie 2625 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (1970), die het mogelijk maakt een politieke status te verlenen zonder formele onafhankelijkheid. Het doel is dus om Nieuw-Caledonië te verwijderen van de VN-lijst van te dekoloniseren gebieden, op een moment dat dit passend wordt geacht.

De erkenning van een staat Nieuw-Caledonië is vergelijkbaar met een woordenvloed. Volgens de criteria van het Verdrag van Montevideo (1933) veronderstelt een staat een afgebakend grondgebied, een permanente bevolking, een effectief bestuur en het vermogen om verdragen te sluiten. De Verenigde Naties voegen hieraan de mogelijkheid toe om zich eenzijdig terug te trekken uit een associatieovereenkomst, indien deze bestaat. Aan geen van deze criteria wordt voldaan. De staat Nieuw-Caledonië, indien deze zou bestaan, zou niets meer zijn dan een Franse territoriale collectiviteit, zonder soevereiniteit.

Je hebt nog 59,28% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.